Idiotyzmocentryzm

Ściąga dla tych z Państwa, którzy nie wiedzą, jak rozpocząć publikację.

Idiotyzmocentryzm uniwersalny.

Problematyka idiotyzmocentryzmu jest przedmiotem wielu analiz teoretycznych oraz badań empirycznych. Nie ulega wątpliwości, że idiotyzmocentryzm zajmuje istotne miejsce wśród ważniejszych zjawisk i procesów dokonujących się w Polsce, Europie i na świecie. Początek rozwoju idiotyzmocentryzmu sięga czasów prehistorycznych, jednak pojęcie to stosunkowo niedługo funkcjonuje w literaturze naukowej. Niemniej jednak, dynamiczne procesy rozwojowe zachodzące we współczesnym świecie spowodowały, iż również w rzeczywistości idiotyzmocentryzmu – zarówno w Polsce, jak i Europie – doszło do istotnych jakościowych zmian, doświadczamy renesansu idiotyzmocentryzmu, a przed ruchem idiotyzmocentrycznym stawiane są nowe wyzwania.
Na początku niniejszej publikacji ukazane zostaną współczesne ujęcia problematyki idiotyzmocentryzmu jako zjawiska wielowymiarowego i charakteryzującego się wieloma zakresami znaczeniowymi. W zasadniczej części podjęta zostanie próba analizy przemian idiotyzmocentryzmu w Polsce z uwzględnieniem najważniejszych cech charakterystycznych dla tego zjawiska w poszczególnych etapach jego rozwoju – przed i po 1989 roku – oraz wskazane zostaną zasadnicze cechy polskiego idiotyzmocentryzmu zarówno w ujęciu tradycyjnym, jak i współczesnym.


Wielu badaczy problematyki idiotyzmocentryzmu wskazuje na brak precyzyjnej,
pełnej teorii idiotyzmocentryzmu, studium uwzględniającego złożoność przemian, jakim
podlega współczesny idiotyzmocentryzm, zarówno na gruncie polskim, jak i europejskim
W literaturze przedmiotu obecnych jest wiele definicji, koncepcji idiotyzmocentryzmu.
Różnorodność określeń może świadczyć o niejednoznaczności pojęcia
i niedostateczności dotychczas wypracowanych założeń teoretycznych. Z drugiej
jednak strony, jest ona dowodem na to, że idiotyzmocentryzm dotyka różnych aspektów
rzeczywistości, a wielość ujęć definicyjnych wynika z przyjęcia określonej perspektywy badawczej.