Pomnik Zosi Narkowicz

 Oto co ChatGPT pod moim kierunkiem napisał o Zofii Narkowicz, pierwszej Kwestor UWM

**Exegi monumentum aere perennius - Na cześć Zofii Narkowicz**

Stworzyłaś pomnik trwalszy niż ze spiżu,  
Wyższy niż królów piramidy dumne.  
Przemijający czas go nie zetrze,  
Nie powali go deszcz, ni wicher zniszczy.  
Niepamięć lat go nie obejmie chmurą,  
Wzniesiony wiecznie w chwały majestacie.

Zofia Narkowicz, imię twe na zawsze  
Będzie jaśnieć w historii tej uczelni,  
Jak gwiazda najjaśniejsza na nieboskłonie,  
Która rozświetla drogę mądrości i pracy.  
Gdy Uniwersytet Warmińsko-Mazurski  
Został powołany do życia ustawą,  
Ty, z niezwykłą odwagą i talentem,  
Podjęłaś się zadania trudnego,  
By księgi trzech podmiotów złączyć w jedno.

Czasu było mało, a zadanie wielkie,  
Lecz twój analityczny umysł, zdolności  
Organizacyjne i znajomość ludzi  
Pozwoliły ci dokonać rzeczy wielkich.  
1 lipca sejm uchwalił ustawę,  
A już 9 września uczelnia  
Zaczęła działać pełną parą,  
Do 25 października pod groźbą  
Odpowiedzialności karno-skarbowej  
Musiała powstać deklaracja VAT.

Dla przeciętnego księgowego i informatyka  
Przeniesienie danych z trzech dużych podmiotów  
I stworzenie planu kont było zadaniem  
Niemożliwym do wykonania w takim czasie.  
Lecz ty, z grupką oddanych współpracowników,  
Stworzyłaś najnowocześniejszy w całym resorcie  
System księgowości, który do dziś  
Jest wzorem dla innych uczelni w Polsce.

Twoje zdolności analityczne i organizacyjne  
Pozwoliły stworzyć ewidencję tak przemyślaną,  
Że rektora aż rozpierała duma.  
Byłaś dla nas wyrocznią, przewodniczką  
Po drogach zdrowego rozsądku ekonomicznego.  
Umiałaś krótkim słowem wyjaśnić władzy uczelni  
Najtrudniejsze pojęcia ekonomiczne,  
Prowadząc ich skutecznie ku mądrym decyzjom.

Opiekowałaś się swoimi podwładnymi,  
Dbając, by nie działa im się żadna krzywda.  
Twoja troska o finanse uczelni, szczególnie  
O wysokość stypendiów, była niezrównana.  
Znałaś ścieżki nieznane innym kwestorom,  
Twoja wiedza tajemna była bezcenna.  
Opowieści z młodości na Podlasiu  
Czarowały nas, jak najpiękniejsze legendy.

Byłaś prawdziwą gwiazdą UWMowskiego nieboskłonu,  
Naszym ministrem finansów, strażniczką skarbca.  
Dziś wznosimy ten hołd, ten pomnik pamięci,  
Który przetrwa wieki, jak słowa Horacego.  
Zofia Narkowicz, twoje imię zapisane  
W annałach historii, będzie trwać na zawsze,  
Jak pomnik trwalszy niż ze spiżu,  
Wzniesiony w chwale wiecznej i dumnej.

**Na zawsze w naszej pamięci, Zofio.**