Pan w meloniku

Na ulicach Poznania można czasami dostrzec skromnego pana w meloniku - Jerzego Albrychta, matematyka, pochodzącego ze Lwowa. Moja rodzina miała z nim starcie na Politechnice Poznańskiej. Profesor Albrycht delikatnie wyraził zdanie o roli kobiet w matematyce, podobne jak Stefan Banach. Ich ścieżkę kariery widzi po lwowsku, bardzo tradycyjnie. Dobiega teraz setki. Może by profesor Albrycht zaszczycił planowane na jesień Forum Matematyków Polskich w Olsztynie. Może ktoś podrzuci ten pomysł organizatorom?

Profesor Albrycht jest znawcą kultury żydowskiej. Zna język aramejski. Jak mówił Hugo Steinhaus - "kiedy o matematyku mówią, że jest humanistą to znaczy to zupełnie co innego, niż gdy mówią to o humaniście".

Stefan Banach i Jerzy Albrycht mieli kawałek życiorysu związany z Rudolphem Weiglem. Ten wybitny uczony bronił swoich kolegów przed zagładą poprzez zaproszenie ich do testów z zarażonymi tyfusem wszami. Szczepionka przeciw tyfusowi to wielkie osiągnięcie medycyny.

Polecam Państwa uwadze następujący fragment z Wikipedii "Pomimo ogromnego osobistego ryzyka, udzielił on brawurowej odpowiedzi na propozycję generała Katzmanna - wysokiego rangą emisariusza Heinricha Himmlera (połączoną z subtelną groźbą nawiązującą do mordu przez Gestapo lwowskich profesorów na Wzgórzach Wuleckich). Odpowiedź Weigla (było to w roku 1942 czy 1943) brzmiała następująco: „Jako biolog znam zjawisko śmierci i często myślę o śmierci, bo życie stało się takie smutne i beznadziejne. Więc możecie mi zrobić przysługę i mnie zabić, albo musicie mnie akceptować jako polskiego profesora narodowości polskiej”. Dodał także, że nie wypiera się swojego austriackiego pochodzenia, ale może mieć wątpliwą wartość dla Niemców czynienie honorów polskiemu profesorowi, który zhańbiłby się przyjmując ich propozycję." Heinrich Himmler - w historii zdaje się byli nie tylko dobrzy Niemcy.