Tren 1

Autorzy: Wiesiek, ChatGPT+1

Wielkieś mi uczyniła pustki w banku moim,  

Moja droga Ursulo tym Zielonym Ładem Twoim.  

Pieniądz był ozdobą mojego konta,  

Teraz tylko debet w głowie mi się pląta.

Tyś za prawo nowe, za ekologię wszelką,  

Lecz moje finanse zmieniły się w mękę wielką.  

Złoty mój zniknął, gdzieś przepadł bez śladu,  

Jak mam teraz żyć, bez tego mego dorobku i składu?

O, smutny mój portfelu, w pustce się kołyszesz,  

Zielony Ład cię osuszył, ty już nie dyszysz.  

Gdzie moje oszczędności, co były jak kwiaty?  

Teraz tylko długi, troski i straty.

Cóż ja mam począć, gdzie pomoc znaleźć?  

W Zielonym Ładzie, cóż po nim, jak w nim tkwić na stałe?  

Więc w trenu skardze serce moje drży,  

O, Pieniądzu mój złoty, wróć do mnie, wróć mi!